W ofertach pracy dla opiekunów osób starszych często pojawiają się terminy, które mogą być niezrozumiałe dla nowych kandydatów. Jednym z nich jest Pflegegrad.
Określanie stopnia samodzielności podopiecznego
Pflegegrad to niemiecki system klasyfikacji, który określa poziom niepełnosprawności i potrzeb opiekuńczych u osób starszych i niepełnosprawnych.
Jak to działa?
Im wyższy poziom Pflegegrad, tym większa zależność podopiecznego od opiekuna. Oznacza to, że opiekun musi poświęcić więcej czasu na podstawową opiekę.
Przypisanie do określonego poziomu Pflegegrad odbywa się na podstawie wywiadu środowiskowego. Wywiad ten przeprowadza pracownik socjalny lub pielęgniarka, który ocenia potrzeby podopiecznego w zakresie codziennych czynności, takich jak:
- Mycie i ubieranie
- Przygotowywanie posiłków
- Zakupy
- Zarządzanie lekami
Poziomy Pflegegrad
Od 1 stycznia 2017 roku obowiązuje nowy, 5-stopniowy system klasyfikacji pielęgnacyjnej, który zastąpił poprzedni, 4-stopniowy system.
Stopień 1.
Osoby, którym przyznano stopień 1., są w większości samodzielne, wymagając jedynie okazjonalnego wsparcia. Pomoc ta może obejmować kontrolę przyjmowanych leków, odpowiedni ubiór czy orientację w terenie i czasie. Stopień 1. jest przyznawany rzadko i dotyczy najczęściej osób z demencją lub chorobą Alzheimera.
Stopień 2.
Osoby ze stopniem 2. wymagają codziennej opieki przez około 90 minut. W zakresie trzech podstawowych elementów opieki – odżywiania, higieny osobistej i mobilności – potrzebują wsparcia w co najmniej dwóch z nich, przynajmniej raz dziennie. Wymagają również pomocy w pracach domowych kilka razy w tygodniu. Osoby ze stopniem 2. najczęściej potrzebują wsparcia w zakresie higieny lub mobilności.
Stopień 3.
Osoby ze stopniem 3. wymagają pomocy przynajmniej trzy razy dziennie. Mogą mieć problemy z poruszaniem się, ubieraniem się czy utrzymaniem higieny. Do tej grupy należą często osoby korzystające z pieluch. Seniorzy ze stopniem 3. potrzebują pomocy w pracach domowych kilkukrotnie w tygodniu. Choć opieka jest potrzebna przez całą dobę, pacjenci z tej grupy wymagają jej głównie w ciągu dnia.
Stopień 4.
Osoby ze stopniem 4. wymagają stałej opieki. Z powodu ograniczonej sprawności potrzebują pomocy w podstawowych czynnościach zarówno w dzień, jak i w nocy. Stopień 4. jest przyznawany głównie osobom obłożnie chorym o bardzo ograniczonej samodzielności.
Stopień 5.
Osoby ze stopniem 5. mają najcięższe zaburzenia samodzielności i wymagają dodatkowych zabiegów pielęgnacyjnych. Przy tym stopniu niepełnosprawności istnieje możliwość uzyskania dodatkowej, wykwalifikowanej pomocy medycznej.
Praca opiekunki w Niemczech często wiąże się z opieką nad osobami z niepełnosprawnością. Dlatego ważne jest, aby jeszcze przed wyborem oferty pracy zapoznać się z różnymi stopniami niepełnosprawności, co pozwoli na świadome podjęcie decyzji i przygotowanie się na wyzwania związane z opieką nad konkretnym podopiecznym. Warto skorzystać z pomocy firmy takich jak Patron Opieka, która wspiera opiekunki i dokładnie opisuje potrzeby emerytów w swoich ofertach.